Skąd Marlene czerpała inspiracje do stworzenia PLL?

Jesteście ciekawi na czym Marlene się wzorowała przy tworzeniu scen/wątków w PLL? 

Jeśli tak, to zapraszam do rozwinięcia, gdzie znajdziecie wypowiedzi Marlene!

Alfred Hitchcock

Moja mama jest fanką filmów czarno-białych, więc dorastałam oglądając wiele takich produkcji. Hitchcock naprawdę wpłynął na serial, od punktu gdzie mamy reżyserów odtwarzających sceny i układających kawałki z filmów Hitchcocka ujęcie za ujęciem. Złożyliśmy hołd filmowi „Psycho” naszym Lost Woods Resort, do którego powracaliśmy wiele, wiele razy. To dla nas prawdziwy Bates Motel. Wszystkie drogi prowadzą do Lost Woods Resort. Dużo kobiet w filmach Hitchcocka są również dla mnie ważne. Alison jest niczym te wszystkie wspaniałe blondynki z filmów Hitchcocka. Hanna - nie za bardzo. Zdecydowanie oddaliśmy hołd dla „Rear Window” w naszym świątecznym odcinku, kiedy Toby siedział na wózku inwalidzkim i szpiegował dom DiLaurentisów z okna Spencer. W finale sezonu 3., kiedy spłonął drewniany dom, w którym wcześniej znajdowały się kłamczuchy i Mona, było to dokładnie jak w „North by Northwest”. 

Stephen King 
„Wszyscy pisarze, którzy piszą dla tego serialu kochają Stephena Kinga i są bardzo świadomi jego prac - zarówno jego książek, jak i adaptacji filmowych. Zdecydowanie jest trochę King-ian wpływu na Castle Rock. Cały szkielet tego, co kiedykolwiek [Stephen King] napisał jest zamknięty w moim umyśle i na bieżąco wychodzi to z mojej głowy. W zasadzie, to nawiązał on do Pretty Little Liars w jednej ze swoich ostatnich książek i to mnie bardzo uszczęśliwiło. 

Twin Peaks 
Lesli Glatter, która reżyserowała kilka odcinków Twin Peaks, również reżyserowała nasz pilot i pierwsze dwa finały. Rozmawiałyśmy bardzo dużo o połączeniu świata PLL i Twin Peaks. Również ona reżyserowała mój pierwszy debiut, „Now and Then” więc naprawdę chcieliśmy żeby ten serial był połączeniem „Now and Then” i „Twin Peaks" dla nastoletnich dziewczyn. Ten charakterystyczny i stylizowany styl podszedł mi na myśl. W „Twin Peaks” mogłeś kręcić mruganie czerwonego światła drogowego i to sprawiało, że to miasto miało swój charakter. Chciałam, żeby Rosewood też miało swój charakter w nawiązaniu do aktorów w serialu. Również w sposób jaki podtrzymują jego tajemnicę. Pomówmy o komercyjnej TV - ona była komercyjną TV zanim pojawiła się komercyjna TV! Te wspaniałe trzymające w napięciu zakończenia nie dawały zawsze odpowiedzi - to jest to czego nauczyłam się z „Twin Peaks” - ludzie uwielbiają domyślać się i domyślać.

„Zabić Drozda” 
Ezra był nauczycielem literatury, więc byliśmy pod wpływem książek, o których on opowiadał. W pierwszym sezonie, kiedy klasa czytała „Zabić Drozda”, postać Tobiego była zainspirowana bezpośrednio przez Boo Radley. On był tym odrażającym facetem, który poruszał się po mieście. Do czasu, kiedy dziewczyny nie poznały go bliżej, on dokładnie taki był. 

„Śniadanie u Tiffany’ego” 
Tak jak Alison nawiązywała do Audrey Hepburn w przeróżnych scenach. Jej włosy, jej makijaż, to była jedna z tych książek, które czytała klasa Ezry. 

 „Lolita” 
Alison była naszą małą Lolitą przez długi czas i była ona zaczarowana tą książką w serialu. 

Kilka pierwszych filmów Halloween 
Objęliśmy je naszymi odcinkami Halloweenowymi. Zaliczyliśmy te odcinki w różny sposób, które bardziej nawiązują do horrorów niż do dreszczowców. 

Piosenka „Secret” wykonania the Pierces 
To w zasadzie była Ashley Benson, która zaproponowała tą piosenkę jako naszą czołówkę. Puściła dziewczynom tą piosenkę podczas odcinka pilotażowego i one na to: „O mój boże, musimy to puścić Marlene”. Ta piosenka naprawdę miała wpływ na kształt serialu, włączając w to czołówkę. Wzięliśmy cytaty z tej piosenki i umieściliśmy je w dialogach. Kiedykolwiek możemy, to wracamy do słów piosenki „Secret”. Czuję, jakby to było napisane specjalnie pod nasz serial, a w rzeczywistości nie było, co jest obłędne. 

„Potężna kobieca muzyka” 
Wstrzymujemy się od ciężkiego rocka albo męskich dźwięków. Zdecydowanie chcieliśmy aby muzyka była skierowana na kobiety i wykonywana przez kobiet - to był nasz wyznacznik. Umieszczamy wiele świetnych ballad. Jest taka artystka, którą puszczaliśmy w Pretty Little Liars wiele razy - nazywa się Christina Perri. Ta chwytliwość, smutne ballady, poruszające dźwięki. Ona zainspirowała mnie. Wiele z tych wczesnych montaży w serialu były ustawione pod jej piosenki - one sprawiają że chce ci się płakać. Wracając do pilotu - mieliśmy również Lady Gagę. Potężna kobieca muzyka w każdym sensie tych słów. Nawiązywaliśmy również do Beyonce. Nie byliśmy w stanie puścić jej muzyki, ale z pewnością nawiązujemy do niej. 

Edward Hopper 
Od zawsze kochałam jego prace i wiele razy nawiązywałam do niego w trakcie serialu. Spencer miała album zdjęciowy Edwarda Hoppera na swoim stoliku kawowym przez dłuższy czas. Umieszczaliśmy wiele pojedynczych obrazów, nawiązywaliśmy wiele razy do jego pracy i użyliśmy tego jako narzędzie do kształtowania obrazu Rosewood. Motyw odrębności i samotności - zdecydowaliśmy że serial będzie mroczny. Pretty Little Liars jest mrocznym serialem. Staraliśmy się, aby wyglądał olśniewająco i aby przedstawiał piękny świat, ale jeżeli przyjrzysz się z bliska, nic nie jest tym, czym się wydaje być. Uznałam że to jest motyw pracy Hoppera, który zagłębił się we mnie. Norman Buckley, jeden z reżyserów, dosłownie nakręcił scenę dokładnie jak w „Nighthawks” w jednym z odcinków. 

Nancy Drew i The Hardy Boys
 Dorastałam na tych dwóch prawach i jestem pewna, że dały mi mocną podstawę o tym, jak zbudować zagadkowy serial. Nie wiem czy ktokolwiek jeszcze ich czyta, ale powinni.

 Jej dzieciństwo 
Dorastałam w ślepym zaułku, w małym miasteczku, które przypominało PLL, gdzie wszyscy wydawali się niczym zdjętym z obrazka perfekcyjnym miejscem, ale, oczywiście, ludzie mają sekrety i ukrywają różne rzeczy. Oni zdecydowanie mieli wpływ na fabułę. Kiedy dorastałam, również miałam grupę fantastycznych najlepszych przyjaciół, z którymi byłam złączona niczym super klejem. Dla mnie, najważniejszą częścią tego serialu jest przyjaźń, którą dziewczyny dzielą się między sobą i myślę, że byłam na tyle szczęśliwa, że posiadałam to, kiedy dorastałam.

Spodziewaliście się takich inspiracji czy jesteście w szoku? Powiem Wam, że najbardziej zaskoczyło mnie jej dzieciństwo, na pewno teraz ma trochę na psychice!👀